മഹാലക്ഷ്‌മി മുകില്‍ എന്ന ആരംഭത്തില്‍ അറിയപ്പെട്ട സ്ഥലം പിന്നീട്‌ മഹാമുകില്‍ ആകുകയും കാലക്രമത്തില്‍ മാമുകില്‍ ആകുകയും ചെയ്‌തു. ഒരു മാമുനിയുടെ ശാപം പേറിയ നാടെന്നാണ്‌ പറയപ്പെടുന്നത്‌. വേലുത്തമ്പി ദളവയുടെ ഒളിത്താവളങ്ങളില്‍ ഒന്നായ ദളവാപുരം ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. ഈ സ്ഥലത്തിന്‌ ഇങ്ങനെ പേരുവരാന്‍ കാരണവും ‘ദളവ’ ഇവിടെ ഒളിവില്‍ താമസിച്ചിരുന്നുവെന്നതാണ്‌. ഇവിടെ ഇന്നും നിലനില്ക്കുന്ന ചരിത്രാവശിഷ്ടമായ കാക്കാത്തിക്കുരിശ്‌ പോര്‍ച്ചുഗീസുകാരുടെ വരവിന്റെ സൂചനയായി കണക്കാക്കാം.

അപൂര്‍വ്വമായ ഒരു ലോഹത്തില്‍ നിര്‍മ്മിതമായ ഒരു പൂവന്‍ കോഴിയുടെ രൂപം മേജര്‍ ശ്രീപനയ്‌ക്കറ്റോട്ടില്‍ ദേവീക്ഷേത്രത്തിൻ മുകളില്‍സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. ഇത്‌ ഏതോ സഞ്ചാരി ദേവീ കടാക്ഷത്താല്‍ തൃപ്‌തനായി ദാനമായി നല്‍കിയതാണെന്ന്‌ പറയപ്പെടുന്നു. ഈ ക്ഷേത്രത്തിലെ ഉത്സവവും സെൻ ജോസഫ്‌ ദേവാലയത്തിലെ തിരുനാള്‍ ആഘോഷവും അടുത്തടുത്ത ദിവസങ്ങളിലാണ്‌ കൊണ്ടാടുന്നത്‌. നിരവധി രാജ്യ സ്‌നേഹികളെ സമ്മാനിച്ച ഈ ഗ്രാമം രാജഭരണത്തിനെതിരെയും ജന്മിത്തത്തിനെതിരെയുമുള്ള പ്രക്ഷോപങ്ങള്‍ക്ക്‌ സാന്നിദ്ധ്യംഅറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.

പ്രാചീനകാലത്ത് പ്രധാനമായും കാര്‍ഷികവൃത്തി അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഒരു സമ്പദ്ഘടനയായിരുന്നു ഈ പ്രദേശത്തു നിലനിന്നിരുന്നത്. ഉള്‍നാടന്‍ ജലാശയങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യം കാര്‍ഷികാനുബന്ധ വ്യവസായങ്ങളുടെ വളര്‍ച്ചയെ ഒട്ടൊന്നുമല്ല സഹായിച്ചത്. കയര്‍മേഖല ഇവിടെയും പ്രധാന വ്യവസായമേഖലയായി വളര്‍ന്നു. തെക്കുംഭാഗം പഞ്ചായത്തിന്റെ സമീപസ്ഥലമായ തീരദേശപഞ്ചായത്തുകളിലെല്ലാം തന്നെ ഇതേ കാലയളവില്‍ ധാതുമണല്‍ ഖനനമാണ് ഒരു വ്യവസായമെന്ന നിലയില്‍ വളര്‍ന്നുവന്നത്.

1978-ല്‍ തെക്കുംഭാഗം പഞ്ചായത്ത് രണ്ടായി വിഭജിച്ചാണ് നീണ്ടകര പഞ്ചായത്ത് രൂപീകരിക്കുന്നത്. കഴിഞ്ഞ നാലു ദശകങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഈ പ്രദേശത്തെ പ്രകൃതിയില്‍ ഗണ്യമായ മാറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചതായി കാണാം. 1880-കളില്‍ തെക്കുംഭാഗത്ത് കുളങ്ങരവെളിയില്‍ സ്ഥാപിച്ച വിദ്യാലയമാണ് ഈ പ്രദേശത്തെ ആദ്യത്തെ സര്‍ക്കാര്‍ സ്ഥാപനം.